W okresie dorastania spotykamy się z następującymi zaburzeniami odżywiania, są to – anoreksja i bulimia. We współczesnej kulturze masowej bardzo dużą rolę przywiązuje się do wyglądu zewnętrznego, przodują w tym kolorowe tygodniki, magazyny dla kobiet i dziewcząt, obserwuje się ślepą pogoń za idealną figurą, zgodną z promowanym w mass mediach kanonem urody. Aby go osiągnąć, dziewczęta stosują różnego rodzaju diety (często drakońskie i wyniszczające).

Anoreksja nervosa.

Początek choroby między 13 a 20 rokiem życia, maksymalne nasilenie choroby – 17- 18 rok, śmiertelność oceniana jest od kilku do kilkunastu procent.

Objawy początkowo pojawiają się niezauważalnie – od stopniowego wprowadzania diety. Pretekstem może być nadwaga i krytyczne uwagi otoczenia. Z czasem można zaobserwować kolejne objawy:

  • wszystkie działania zaczynają ogniskować się na odchudzaniu,
  • pojawia się intensywny lęk przed przybraniem na wadze,
  • ukrywanie jedzenia, chorzy starają się jeść w samotności,
  • podejmują intensywne ćwiczenia gimnastyczne,
  • dysponują imponującą wiedzą na temat kaloryczności składników odżywczych,

W miarę trwania ich wyniszczającej diety, narasta chęć gotowania i ustawicznego zajmowania się jedzeniem. Po kilku miesiącach ograniczania przyjmowania pokarmów dochodzi do wychudzenia, któremu towarzyszą powikłania somatyczne (zaniki mięśniowe, obniżenie poziomu hormonów, osteoporoza, nadżerka żołądka i przełyku, zniszczenie szkliwa na zębach, dysfunkcja jelita grubego i wiele innych).

Anoreksja staje się dla nich stylem życia, a tak naprawdę jest chorobą, która dla 10% chorych kończy się śmiercią. Kiedy mówimy o stylu życia, mówimy o czymś, co można zmienić, zrezygnować z tego – a anoreksja nie jest kwestią wyboru!

Anoreksja nie jest zaraźliwa. Zdrowa dziewczyna może pod wpływem kontaktu z anorektyczkami zacząć się bardziej odchudzać, ale jeśli ona i jej rodzina mają zdrowe relacje, właściwy system wartości i nie kładą nacisku na zewnętrzne przymioty, nic jej nie grozi.

Bulimia nervosa.

Występuje częściej niż anoreksja. Polega na powtarzających się epizodach nadmiernej żarłoczności i objadania się w krótkim czasie ogromnymi ilościami jedzenia. Epizod bulimiczny kończy się prowokowanymi przez pacjentów wymiotami, po których następuje poczucie winy, wstyd, obrzydzenie do samej siebie. Osoby chorujące na bulimię nadużywają środków przeczyszczających. O zaburzeniu mówimy, gdy epizody żarłoczności zdarzają się przynajmniej 2x w tygodniu przez okres 3 m-cy. Bulimiczki utrzymują normalną wagę ciała.

JAK ROZPOZNAĆ ZABURZENIA  ODŻYWIANIA.

  • znaczny spadek masy ciała (BMI- poniżej 17 ),
  • paniczny lęk przed przytyciem mimo widocznego wychudzenia i wyniszczenia organizmu,
  • zaburzony obraz własnej sylwetki, nieadekwatny do rzeczywistości; nadmierny wpływ wagi ciała na samoocenę,
  • obsesyjna kontrola przyjmowanego pożywienia,
  • u kobiet- brak trzech kolejnych miesiączek,
  • w bulimii – epizody objadania się ( dwa- trzy razy w tygodniu przez trzy miesiące) i prowokowania wymiotów.

Ostatnie doniesienia medyczne coraz częściej zwracają uwagę na fizjologiczne podłoże anoreksji. Mówi się o genetycznym uwarunkowaniu choroby (miałyby to być geny związane z komunikowaniem się komórek nerwowych). Ponieważ jednym z głównych objawów anoreksji jest ciągły, obsesyjny lęk, dlatego badacze zajęli się neuroprzekaźnikiem związanym z tym uczuciem – serotoniną. Zaburzenie biochemicznej równowagi we wspomnianych rejonach mózgu może powodować nieustanny, paniczny lęk. Jedną z możliwych reakcji jest w takim wypadku obsesyjna kontrola otoczenia a u anorektyków- kontrola wagi ciała. Nieprawidłowy poziom serotoniny może powodować także inne problemy emocjonalne, z jakimi borykają się chorzy, m.in. zamknięcie się w sobie, trudności w wyrażaniu uczuć.

Nadal też utrzymuje się też stanowisko specjalistów, którzy twierdzą, że anoreksja i bulimia to choroby niskiej samooceny. A samoocena kształtuje się w domu rodzinnym.

Zarówno anoreksja jak i bulimia wymagają specjalistycznego leczenia i postępowania terapeutycznego.

Psycholog Bernadetta Habrzyk – Grajewska

Zespół Szkół Integracyjnych we Wrocławiu

Zespół Szkół Integracyjnych we Wrocławiu

Skip to content